Paardrijden in de Provence, Frankrijk

Didier uit de Provence kijkt uit naar het voorjaar

Trektochtorganisator Didier (59) kijkt uit naar het voorjaar. De paardenman uit de Provence is met het 35-jarige bestaan van zijn organisatie in Frankrijk de langst bestaande organisator van paardrijtrektochten en de grootste in de Provence.   

In dat bestaan kon hij voor het eerst amper trektochten te paard houden. “Van juli tot en met oktober hebben wij wel tochten gereden,’’ stelt hij daar optimistisch tegenover. Didier draaide een aantal fantastische maanden, al zegt hij het zelf. De meeste deelnemers kwamen uit Frankrijk en er kwamen toeristen uit Europa. Zijn buitenlandse gasten kwamen uit onder meer Duitsland, Zweden en Nederland, zegt de goedgeluimde Fransman die in zijn jonge jeugdjaren met zijn ouders uit Parijs mee verhuisde naar de Provence.

Camargue
De meeste vakantiegangers komen voor zijn trektocht naar de Camargue. Ruiters rijden door de heuvels van de Provence naar Camargue aan de kust, een bestemming die velen tot de verbeelding spreekt. Het is niet de favoriete streek van Didier. “Voor mij is het te vlak,’’ lacht hij. “Mijn favoriete routes liggen in de bergen. Die landschappen zijn veel gevarieerder.’’ 

De organisator deelt zijn passie graag met alle toeristen. Dus ook wie de tocht naar de Camargue boekt, geniet van de gevarieerde landschappen. De route naar Camargue is zo uitgestippeld dat de ruiters alle moois van de Provence hebben ervaren voordat zij aan de kust arriveren. “In die trektocht rijd je van punt naar punt. Daardoor zie je veel soorten landschap. Eind juni, begin juli staan de lavendelvelden in bloei. Het is prachtig om dan door die streek naar Camargue te rijden.’’ 

Paarden
Zijn paarden zijn Arabisch-Spaanse kruisingen. De groep bestond uit twaalf tot vijftien paarden. Door het coronajaar waarin toch aanzienlijk minder toeristen kwamen, heeft hij de kudde moeten uitdunnen. Tien paarden vormen nu de groep die de ruiters vanaf het voorjaar de Provence laten zien. Normaal vervangt hij de pensionado-paarden voor jongere paarden. Dat heeft hij in 2020 achterwege gelaten. Zo heeft hij de kudde verkleind.
Didiers gidsen hebben sinds oktober geen tocht meer gemaakt. Hoe is dat voor de paarden? “Zij staan nu in de hoge heuvels in de bergen. We hebben er een veld van 500 hectare waar ze vrij rondlopen. Eind maart halen wij ze op.’’

Voorjaar
Zijn dagen gebruikt hij voor het broodnodige bureauwerk. Didier kijkt uit naar het paardrijseizoen. Hoewel hij hoopt in april weer te kunnen beginnen, houdt hij een slag om de arm. “Het hangt af van wat de overheid beslist,’’ zegt hij. “De restaurants in Frankrijk zijn gesloten. Zodra die weer open mogen, kunnen wij gasten ontvangen. Het is waarschijnlijker dat we in mei weer gasten kunnen ontvangen.’’

Zelf gidst Didier niet meer, maar een aantal gidsen onder wie zijn zoon, begeleiden de groepen op de trektochten. “Het hele team heeft een passie voor trektochten te paard. Vooral de trektochten die je naar een andere plaats brengen en waarbij de deelnemers een transfer terug krijgen vanaf de eindbestemming. De paarden gaan in de truck terug. Deze tochten bieden de meeste variatie.’’ 

De andere tochten die ook mogelijk zijn bij Didier:  Te paard door het hart van de Provence, Paardrijtrektocht Cezanne in de Provençe, Provençaalse wijntrektocht te paard, Transhumance in de Provençe, Een week in de Provence, Proef de Provence.  

Andere blogberichten die je waarschijnlijk interessant zult vinden